Cowgirls on Aruba

Vandaag vroeg uit de veren, want we gingen paardrijden. Rond iets over 8 werden we opgehaald door een gammel busje van Rancho Daimari (http://www.arubaranchodaimari.com/). Nadat de groep compleet was (9 stuks) begonnen we naar de tocht richting de Ranch. Rancho Daimari ligt midden in het Arikok Natural Park en is... eigenlijk voor de gewone medemens met autorij-ervaring niet bereikbaar. Maar, onze gids, wist het busje met grote ervaring de steile helling af te manoeuvreren (wat ook gelijk verklaarde waarom het busje zo gammel was...).

Bij de ranch aangekomen moesten we nog een formuliertje invullen, waarbij je instemde dat je zelf verantwoordelijk was als je dood ging tijdens de rit... en hoeveel rij-ervaring je had (wij vielen al onder "advanced"). De paarden die de ranch gebruikt zijn Paso-Fino's en Paso-Fino's gekruist met Palomino's(??) hebben we ons laten vertellen.
Letiets mocht op de stoere Antonio Banderas, Ersiel ging op Pidgeon of Paloma (hij had twee namen, de laatste vonden we toepasselijker) en die van Kel had geen naam (oftewel, dat was de gids vergeten te vertellen).

Nadat iedereen te paard zat gingen we de heuvels in. Dat zijn geen slappe heuveltjes, maar behoorlijk klimmingen en afdalingen met heel wat losse stenen. Het uitzicht was fenomenaal en te paard kan je daar extra van genieten. Na een klimtocht en een bescheiden kort galopje (nadat we onze niet-luisterende Amerikaanse mede-excursie-leden weer hadden ingehaald) kwamen we aan bij de Natural Pool. Dat is een door de rotsen afgeschermd, geïsoleerd stukje oceaan. Doordat de ruwe zee hoge golven slaat tegen de rotsen wordt dit stukje gevuld met water. Hele bijzondere plek om te komen en ook erg afgelegen. De enige manier om er te komen is met een jeeptour, quad of te paard.
Letiets en Kel hebben nog even rondgedobbert in de Pool, maar Ersilia zag het niet zitten nadat ze gisteren al was uitgegleden op een stukje rots (trappetje) bij het strand (nee mam, het zijn alleen schaafwondjes). Na ongeveer een half uur/drie kwartier zijn we weer onze paarden gaan ophalen (die bijna allemaal gewoon los stonden te wachten op ons).
Op de terugweg hebben we een iets andere route genomen. We zijn de "sand dunes" en het strand opgegaan, wat betekende: GALOP!!
Toen alle paarden waren afgedaald mochten we gaan. Kelly was zo stoer om dit te filmen:
http://www.youtube.com/watch?v=qWT3Wc0FIg8
Yiehaa!!

Uiteindelijk onze geweldige rit afgesloten met nog meer klimmen en dalen. Het was zeker de moeite waard!

Toen we terugkwamen bij het appartement was het natuurlijk nog hartstikke vroeg, dus maar een wasje gedraaid.
Daarna zijn we 's middags naar Eagle Beach gegaan om daar lekker tussen de rest van de toeristen op het strand te liggen. Daar de middag vertoefd en nog eens extra genoten van het o zo mooie Arubaanse strand. Vlak naast ons waren ze bezig met een bruiloft voor te bereiden. Je zal maar trouwen op dit geweldige strand!!!

Vanavond heerlijk wezen eten bij restaurant Driftwood (http://www.driftwoodaruba.com/) waarbij ze de vis op dezelfde dag nog hebben gevangen als dat jij het opeet. Wederom zalig gegeten en de Arubanen lijken het gewoon leuk te vinden om een aantal Nederlanders tussen al het Amerikaanse geweld te hebben zitten.

Goed gebruik dus gemaakt van ons laatste dagje auto, want helaas moeten we hem morgen alweer inleveren (wat het einde echt in zicht doet komen).


Weer dus een geweldige nieuwe verrassing erbij gekregen van Aruba vandaag!


xx Letiets, Kel en Ersiel